Σπαρτίον Έντριτον κατά των επηρεαστών της εις Χριστόν αμωμήτου πίστεως ψευδοφιλοσόφων, εν τρισί ταις εφεξής πραγματείαις αντιπλεκόμενον. Ων διά μεν της Α'. σαφώς παρίσταται η του Χριστιανισμού Θειότης - (Συγγραφ. υπό Σωάμου Ιενυνσίου Μιλόρδου, και μέλους του εν παρ' Άγγλοις Παρλαμέντου.) Διά δε της Β'. δαψιλώς αποδείκνυται το Αυτόπιστον των Ιερών Ευαγγελιστών, - (Συγγραφ. υπό του Γαλλο Βέλγου Δεαυσόβρου, του εκ της των Ρεφορμάτων Φατρίας.) Διά δε της Γ'. συμβιβάζονται, και σύμφωνοι αναφαίνονται αι δύο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστου Γενεαλογίαι - (Συγγραφ. υπό Αυγουστίνου Καλμέτου, του εκ του Τάγματος των παρά τοις Δυτικοίς Βενεδικτίνων.) /
Τας δε τρεις ταύτας πραγματείας, ο μεν Α[ρχιεπίσκοπος] Ε[υγένιος] ο Β[ούλγαρις] προς οικοδομήν των πιστών Ορθοδόξων εξεγραίκισεν, οι δε τιμιώτατοι και φιλευσεβέστατοι Αυτάδελφοι Ζωσιμάδαι Α. Ν. Ζ. Μ. ιδίοις αναλώμασιν εξέδωκαν. Επί τo διανεμηθήναι δωρεάν.
- Leipzig: Breitkopf und Ηärtel, 1804.
- 1-12+15-182+39 σ.
... «Εν τω Τυπογραφ. Βράϊτκοπφ και Αίρτελ. Έτει 1804.» Στο πρόσθετο φύλλο της αρχής κτητορική σφργ.με τα στοιχεία:Ι.Α.Α. Βιβλιογραφία: Γκίνης Α΄ 294. Δωρεά Γεωργίου Παπαηλιάκη